Verb หลักสอง Verb ซึ่งผู้ที่เริ่มเรียนภาษาเยอรมันทุกคนควรรู้จักเพราะเป็นสองใน Verb ที่สำคัญที่สุดและที่น่าจะต้องได้ใช้บ่อยมากคือ Verb "sein" กับ Verb "haben"
"sein" แปลว่า เป็น หรือว่า to be ในภาษาอังกฤษ
"haben" แปลว่า มี หรือว่า to have ในภาษาอังกฤษ
ทั้งสองกริยานี้สามารถใช้เป็น Vollverb (คือกริยาแท้ที่ไม่ต้องมีกริยาอื่นมาช่วยให้ประโยคสมบูรณ์) และสามารถใช้เป็น Hilfsverb (คือกริยาช่วยที่ต้องใช้ร่วมกับกริยาอื่นๆ) ได้ เพื่อการผันรูปกาลต่างๆ เช่น Perfekt, Plusquamperfekt, Passiv, Futur 2
ทั้งสองกริยานี้เป็น unregelmäßiges Verb คือ Verb ที่ผันแบบไม่ปกติ ดังนี้
Verb "sein" ที่เป็น Vollverb จะใช้
Verb "haben" ที่ใช้เป็น Vollverb จะใช้
"sein" แปลว่า เป็น หรือว่า to be ในภาษาอังกฤษ
"haben" แปลว่า มี หรือว่า to have ในภาษาอังกฤษ
ทั้งสองกริยานี้สามารถใช้เป็น Vollverb (คือกริยาแท้ที่ไม่ต้องมีกริยาอื่นมาช่วยให้ประโยคสมบูรณ์) และสามารถใช้เป็น Hilfsverb (คือกริยาช่วยที่ต้องใช้ร่วมกับกริยาอื่นๆ) ได้ เพื่อการผันรูปกาลต่างๆ เช่น Perfekt, Plusquamperfekt, Passiv, Futur 2
ทั้งสองกริยานี้เป็น unregelmäßiges Verb คือ Verb ที่ผันแบบไม่ปกติ ดังนี้
Verb "sein" ที่เป็น Vollverb จะใช้
- ร่วมกับ Adjektive (คำคุณศัพท์) เช่น Sie ist schön. เขา (ผู้หญิง) สวย
- เพื่อระบุสิ่งมีชีวิตหรือสิ่งของ (เช่น บอกชื่อ บอสัญชาติ บอกอาชีพ และอื่นๆ) เช่น Ich bin Peter. ผมคือปีเตอร์ Wir sind Lehrer. (พวกเราเป็นครู)
- เพื่อระบุอายุ ระบุวันที่ ระบุเวลา เช่น Sie ist 24 Jahre alt. เขา (ผู้หญิง) อายุ 24 ปี Morgen ist Freitag. พรุ่งนี้วันศุกร์ Es ist jetzt zehn Uhr. ตอนนี้เป็นเวลา 10 โมง
Verb "haben" ที่ใช้เป็น Vollverb จะใช้
- ในกรณีที่ต้องการพูดว่า "มี" สิ่งของต่างๆ เช่น Wir haben ein Auto. พวกเรามีรถ
- ในกรณีที่ต้องการบ่งบอกสภาพซึ่งเป็นคำนาม (Nomen) Er hat kurze Haare. เขา (ผู้ชาย) ผมสั้น
- ในบางสำนวน (Redewendungen) Sie hat Angst. เขา (ผู้หยิง) กลัว